Alles is liefde, bij dit beeldje van Amor en Psyche in de Capitolijnse Musea in Rome. Zo teder als Amor het gezicht van zijn geliefde aanraakt. Het topje van zijn middelvinger een beetje gebogen, zijn blik op Psyche gericht, terwijl hij op het punt lijkt te staan om haar te kussen. Vaak wordt Amor afgebeeld met vleugels, maar bij dit beeld – een Romeinse kopie van een Grieks origineel – is dat niet het geval. Toch gaan kunstkenners ervan uit dat het wel degelijk om Amor en Psyche gaat.
De Romeinse god van de liefde
Amor is de Romeinse god van de liefde. Gewapend met pijl en boog raakt hij mensen (en goden) in het hart. Zelf is hij gevallen voor de koningsdochter Psyche. Maar hun liefde is bepaald niet zorgeloos. Het begint er al mee dat het eigenlijk helemaal niet de bedoeling was dat Amor verliefd op haar zou worden. De godin van de liefde en de schoonheid Venus, de moeder van Amor, had haar zoon er juist opuit gestuurd om Psyche verliefd te maken op een oerlelijke, afschuwelijke man. Psyche is namelijk zo uitzonderlijk mooi dat mensen van heinde en verre komen om haar te bewonderen, waardoor de verering van Venus – tot grote woede van de schoonheidsgodin – op de achtergrond raakt.
De Metamorfosen van Apuleius
Het verhaal van Amor en Psyche komt uit de Metamorfosen – ook bekend als De gouden ezel – van Apuleius. Als Psyche ondanks haar schoonheid maar niet aan de man raakt, gaat haar vader te rade bij het Orakel van Apollo. Die heeft slecht nieuws: Psyche zal met een monsterlijke man trouwen. Als Amor haar ziet op de plek waar ze haar toekomstige echtgenoot zal ontmoeten, is hij op slag verliefd en doet hij zich voor als de man die haar toegezegd was.
Amor doet alles voor Psyche, brengt al haar wensen in vervulling. Onder één voorwaarde: ze ontmoeten elkaar alleen ’s nachts, in het donker; Psyche mag hem nooit zien. Als dat toch gebeurt, zal hij haar moeten verlaten. Natuurlijk gebeurt dat inderdaad, en lijkt er een einde aan het liefdesverhaal te zijn gekomen. Maar Psyche wendt zich tot Venus en komt uiteindelijk – na het volbrengen van vier onmenselijk zware opdrachten – weer in de armen van Amor terecht. En dat brengt ons terug bij het beeldje in de Capitolijnse Musea.
Over de Capitolijnse Musea
De Capitolijnse Musea (Musei Capitolini in het Italiaans) liggen rond het Piazza del Campidoglio in het centrum van Rome. Een door Michelangelo ontworpen plein, gelegen op het Capitool, een van de zeven heuvelen waarop Rome is gebouwd. Via een brede trap bereik je het Piazza, waar pontificaal in het midden een enorm ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius staat. Binnen in de Capitolijnse Musea zijn nog veel meer topstukken te bezichtigen. De Venus Capitolina bijvoorbeeld. De Doornuittrekker. En het beeld van de wolf met Romus en Remulus, de stichters van Rome. Meer informatie over een bezoek aan de Capitolijnse Musea vind je op museicapitolini.org
Foto’s: Mannus Goris
