Op Moederdag – ook in Italië op de tweede zondag in mei – kan ik niet echt om het woord ‘mamma’ heen, al hoef ik natuurlijk niet te vertellen wat het betekent. Wél een grappig weetje: terwijl we in het Nederlands zowel ‘mama’ als ‘mamma’ kunnen schrijven, is het in het Italiaans altijd met dubbel m. In tegenstelling tot papà (pappa), dat je met één p schrijft, plus een accent op de laatste a. Let trouwens op: il papa, met de klemtoon op de eerste lettergreep, betekent: de paus.
Een klein beetje grammatica
Nog een weetje over la mamma: bij familieleden als madre, padre, fratello, sorella schrijf je in het Italiaans géén lidwoord voor het bezittelijk voornaamwoord, terwijl je dat normaal gesproken wel doet. Zo is het il mio libro (mijn boek), maar mio padre (mijn vader). Maar, en nu komt toch weer een uitzondering: bij mamma schrijf je het lidwoord juist weer wél: la mia mamma. Officieel dan, want in de praktijk laten veel Italianen het la gewoon weg.
Tot zover het mini-lesje grammatica op Moederdag, Festa della Mamma in het Italiaans.
