Tegenwoordig kun je in een Fiat 500 – zeker in de X- of de L-versie – zitten zonder het gevoel te hebben dat je hoofd op je knieën rust, maar de oorspronkelijke Cinquecento was voor lange mensen toch echt even puzzelen. Wat natuurlijk alleen maar bijdroeg aan de charme van het Italiaanse autootje.
Luchtgekoelde motor
De allereerste Fiat 500, beter bekend als de Topolino, werd al in 1936 ontworpen, maar had nog een heel ander uiterlijk dan de Nuova 500 uit 1957. Deze ‘nieuwe 500’, een ontwerp van Dante Giacosa, is klein en compact, met een luchtgekoelde motor die achterin is geplaatst. Dit is de ‘echte’ Fiat 500, het autootje van de Fabbrica italiana Automobili Torino dat vele harten stal.
Dubbel klutsen in de Fiat 500
Zoals het hart van mijn vriendin Esther, die tot een jaar of tien geleden in een Fiat 500 in Amsterdam rondreed. En niet alleen daar, vertelt ze: ‘Ik reed er regelmatig mee naar Groningen. Wat ik trouwens maar niet aan de garagehouder vertelde, want die zei altijd dat je er echt niet te lange ritten mee moest maken. Het bijzondere aan de Cinquecento vond ik het dashboard, met een geweldig groot stuur. En je moest “dubbel klutsen”, zoals dat heette: tussengas geven. Als je dat niet deed, hoorde je zo’n schrapend geluid. Ik vond het vreselijk toen ik mijn Fiatje op een gegeven moment weg moest doen, maar hij was echt óp.’
Vooral nog in Zuid-Italië
In totaal zijn er zo’n 3,5 miljoen Nuova 500’s geproduceerd. Je komt ze nog altijd tegen in Italië, en dan vooral in het zuiden van het land, al worden het er wel steeds minder. Niet zo gek natuurlijk: de auto was in productie van juli 1957 tot augustus 1975, dus de exemplaren die nu nog rondrijden, zijn minstens veertig jaar oud.
De Fiat 500 in 2015, 2016 en 2019, gefotografeerd in Rome, Ferrara, Campania en Puglia (foto’s: Annelies Kooijman | parliamoitaliano.nl).
