Twee jaar geleden was de Italiaanse schrijver Gianfranco Calligarich redelijk onbekend in Nederland. Tot in 2020 de Nederlandse vertaling van zijn debuutroman De laatste zomer in de stad uitkwam. Een debuutroman die hij al in 1973 had geschreven, maar die nog niet eerder in het Nederlands was vertaald. Het prachtige boek smaakte naar meer, en dus bracht uitgeverij Wereldbibliotheek deze zomer nog een andere roman van Calligarich uit: In de omhelzing van de rivier (Italiaanse titel: Privati abissi, verschenen in 2011).
Verstrikt in het verleden
Met In de omhelzing van de rivier keert Gianfranco Calligarich terug naar Rome, waar ook De laatste zomer in de stad zich afspeelde. De verteller denkt terug aan zijn tijd in ‘de Hoofdstad’, zoals hij Rome noemt, waar hij elke avond iets ging drinken in bar De Hervonden Tijd. Daar is hij, samen met barman Santandrea, getuige van de liefdesrelatie van een pianist met een mysterieuze vrouw. Een liefdesrelatie waarbij het stel gaandeweg verstrikt raakt in hun verleden.
Spelen met taal
Voor taalliefhebbers valt er veel te beleven aan In de omhelzing van de rivier. Calligarich speelt met metaforen, omschrijvingen (‘zijn lijf dat zonder te beknibbelen was gebouwd’) en bijnamen (‘de Hoofdstad’, ‘Geblokkeerde Partner’). Hij herhaalt woorden of zelfs hele zinnen, gebruikt soms meer woorden (‘drie keer tien jaar geleden’), en laat ook juist veel weg. Zo valt in de eerste pagina’s op dat vaak het onbepaald lidwoord ontbreekt (‘Rit die in mijn geval oncomfortabel was’, ‘Glimlach die elke mogelijk niet-kameraadschappelijke omgang tussen haar en jou uitsloot’). Naar het einde van de roman toe komen de zinnen met horten en stoten, met punten midden in de zin, een verwijzing naar de hartritmestoornissen van de verteller. Ik las het boek in de Nederlandse vertaling, maar ben nu ook heel benieuwd naar het origineel.
In de omhelzing van de rivier, door Gianfranco Calligarich, vertaald door Manon Smits, uitgeverij Wereldbibliotheek, €22,99 – via deze link te bestellen bij bol.com
