Deze winter maakte ik in Piemonte mijn eerste sneeuwschoenwandeling ooit, een ervaring die absoluut voor herhaling vatbaar is. Lokale gids Susanna nam me mee op een route tussen de bomen door, met steeds prachtige uitzichten op de bergen rondom het dorp Bardonecchia. En dan was het ook nog een zonovergoten dag!
Een ochtend sneeuwschoenwandelen
Om tien uur ’s ochtends haalt Susanna me op om met de auto richting Millaures te rijden, een van de gehuchtjes die deel uitmaken van de gemeente Bardonecchia. We parkeren de auto, ik krijg sneeuwschoenen en stokken, en dan gaan we op pad. Heel even is het nog fris, maar op deze prachtige dag wordt het al snel warm. Al wandelend passeren we een aantal borgate, een plukje schuren en onbewoonde huizen bij elkaar, waar alleen in de zomermaanden mensen zijn. De bouw is kenmerkend: steen aan de onderkant, daarboven hout. En kleine ramen, om het binnen zo warm mogelijk te houden.
Uitzicht op de bergen
We lopen op een vlak pad, met weinig hoogteverschillen, tussen de kale, winterse lariksen en een enkele altijd groene fijnspar. Steeds hebben we aan onze linkerhand een schitterend uitzicht op de bergen rondom Bardonecchia, die afsteken tegen de felblauwe lucht. Susanna wijst ze me een voor een aan: de Guglia Rossa, de Punta Quattro Sorelle en de drie bergen Punta Gasparre, Punta Melchiorre en Punta Baldassarre, samen I Re Magi genoemd: de drie wijzen uit het Oosten.
Een zestiende-eeuwse kapel
Ons doel vandaag is, op mijn verzoek, een bijzonder kapelletje bij het gehucht Horres, de Cappella dei Santi Andrea e Giacomo, uit de zestiende eeuw. Het valt onder de Chiese a porte aperte (‘opendeurkerken’), die je via een app kunt bezoeken. Een bijzonder initiatief, waardoor je kerkjes en kapellen die anders alleen op speciale dagen te bezoeken zouden zijn, binnen kunt. In theorie dan, want de praktijk blijkt anders: tot twee keer toe zegt de app dat onze aanvraag om de kerk te bezoeken succesvol is en dat we naar binnen kunnen. Maar hoe we ook tegen de deur duwen, die geeft geen centimeter mee. Een telefoontje naar de assistenza (ondersteuning) leert ons dat het zonnepaneel door de kou waarschijnlijk te weinig capaciteit heeft. Gelukkig is de kapel ook van buiten mooi. (Lees meer over de Chiese a porte aperte in deze blog.)
Flora en fauna onderweg
Tijdens het sneeuwschoenwandelen wijst Susanna me op de verschillende naaldbomen en hun kegels. We hopen sporen van een hert of een ree te zien, gewoonlijk zijn die er, maar gek genoeg zien we niets, behalve het spoor van een lepre, haas. Wél horen en zien we verschillende mees-achtigen bij een alpenden waar we net even stilstaan. Susanna pakt er een boekje bij (in het Frans, want het Italiaanstalige boek dat ze heeft, is zó dik dat het niet meegaat in de rugzak), dat volstaat met tekeningen van de lokale flora en fauna. En van de sporen, zodat je de verschillende dieren kunt herkennen.
Meestal maakt Susanna hier bij Millaures en Horres een rondwandeling, steeds over vlakke paden. Maar hoe hoger we vandaag blijven, hoe beter, want door de warmte ligt er niet heel veel sneeuw. Vanwege ons uitstapje naar de kapel hebben we een stuk naar beneden afgestoken en hetzelfde stuk moeten we ook weer terug omhoog. Dat valt me niet mee: plotseling blijkt wandelen op sneeuwschoenen zwaarder dan ik had gedacht. Maar eenmaal boven kom ik weer op adem, en neemt het prachtige uitzicht de overhand.
Wat heb je nodig voor een sneeuwschoenwandeling?
- Allereerst natuurlijk sneeuwschoenen, ciaspole in het Italiaans, en wandel- of skistokken. Als je een sneeuwschoenwandeling met een gids maakt, kun je daar over het algemeen sneeuwschoenen en stokken bij huren.
- Trek stevige wandelschoenen aan, liefst hoge, en geen moonboots!
- De ideale kleding is afhankelijk van het weer: een wandelbroek kan genoeg zijn, maar als het heel koud is, is een skibroek beter.
- Verder: handschoenen en een muts of oorwarmers.
- Een zonnebril.
- Bij veel losse sneeuw zijn gamaschen fijn, waardoor er geen sneeuw in je schoenen komt.
Sneeuwschoenwandelen met gids
Ik ging op pad met gids Susanna Mozzatto van Follow the Guide, opgericht door haar vriend Federico Cecile, die alpinegids is. Susanna komt oorspronkelijk uit Genova, maar woont sinds een jaar of tien in Bardonecchia. Ze is gids voor het natuurpark Alpi Cozie en doet sneeuwwandeltours voor Follow the Guide. Hun volledige aanbod – van alpinisme tot sneeuwwandelen – vind je op hun website.
Foto’s: Annelies Kooijman | parliamoitaliano.nl, Susanna Mozzatto
